“Διαδραστικό ψηφιακό εργαλείο για φοιτητές πανεπιστημίων, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες, για υποστηρικτικά και προληπτικά μέτρα κατά της επιθετικότητας και του εκφοβισμού“

Έναρξη: 01/12/2024
Διάρκεια: 30 μήνες
Συνεργασίες μεταξύ οργανισμών και ιδρυμάτων – KA220 στην Ανώτατη Εκπαίδευση
Χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του προγράμματος Erasmus+

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Μπορεί να πιστεύουμε ότι ο εκφοβισμός είναι μια παιδική συμπεριφορά που εγκαταλείπεται με την ολοκλήρωση του σχολείου ή ότι τα πανεπιστήμια και τα κολέγια είναι πολύ εξελιγμένα ως θεσμοί για να έχουν χώρο για τέτοιες συμπεριφορές, αλλά αυτές οι ελπίδες απέχουν πολύ από την αλήθεια. Ο εκφοβισμός είναι μια σκόπιμη επιθετική συμπεριφορά που πραγματοποιείται επανειλημμένα, η οποία συνήθως συμβαίνει μεταξύ δραστών και θυμάτων που είναι άνισοι σε δύναμη. Παράγοντες όπως το σωματικό μέγεθος ή η κοινωνική θέση φαίνεται να ενδυναμώνουν τους επιτιθέμενους να θυματοποιούν άλλα άτομα (Nansel et al., 2004). Ο παραδοσιακός εκφοβισμός πρόσωπο με πρόσωπο είναι μια μορφή επιθετικότητας η οποία μπορεί να είναι λεκτική (π.χ. βρισιές, απειλές, εκβιασμοί ή υποτιμητικά σχόλια) ή σωματική (π.χ. χτυπήματα, σπρωξίματα ή σωματικός εκφοβισμός). Μπορεί επίσης να είναι έμμεση ή σχεσιακή, όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός των θυμάτων ή η διάδοση φημών (Lund and Ross, 2017). Μια νέα μορφή εκφοβισμού εμφανίστηκε τη δεκαετία του 2000 ως προέκταση του παραδοσιακού εκφοβισμού- αυτή συμβαίνει μέσω των ηλεκτρονικών τεχνολογιών, οι οποίες εξαπλώνουν τον εκφοβισμό πέρα από τους σχολικούς χώρους. Αυτή η δύναμη του διαδικτυακού εκφοβισμού έχει τις ρίζες της στην τεχνογνωσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι στη φυσική δύναμη ή στην κοινωνική θέση (Wachs et al., 2020). Η καταχρηστική συμπεριφορά μεταξύ των νέων είναι ένα σοβαρό και διαδεδομένο πρόβλημα που επιδεινώνεται από την ταχεία πρόοδο της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ιδίως κατά τη διάρκεια και μετά την επιδημία COVID.
Με αυτό το έργο θα θέλαμε να εξετάσουμε βασικά θέματα όπως:

• Διακρίσεις, επιθετικότητα και εκφοβισμός απέναντι σε μαθητές, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία,
• Ηλεκτρονικός εκφοβισμός και επιθετικότητα στον κυβερνοχώρο- Ομοφοβικός και τρανσφοβικός εκφοβισμός
• Ο αντίκτυπος του εκφοβισμού στην ψυχική υγεία,
• Ο ρόλος του θύτη και του θύματος σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Αυτά θα εξεταστούν σε ένα ειδικά αναπτυγμένο ψηφιακό εργαλείο μέσω του chatBOT, το οποίο θα παρέχει σενάρια, όπου κάθε μαθητής θα είναι σε θέση να παρατηρήσει ποια είναι τα αποτελέσματα όταν κάποιος εμπλέκεται σε εκφοβισμό ή είναι θύμα μιας επιθετικής συμπεριφοράς – από τη θέση του θύτη και από τη θέση του θύματος. Συνεπώς, το διαδραστικό ψηφιακό εργαλείο θα παρέχει ανατροφοδότηση και καθοδήγηση σχετικά με το ποιες στρατηγικές και διαδικασίες πρέπει να εφαρμοστούν εάν το θύμα χρειάζεται περαιτέρω βοήθεια και υποστήριξη προκειμένου να διασφαλιστεί η συναισθηματική και σωματική ευημερία των μαθητών. Το να καταστήσουμε τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πιο περιεκτικά και τους φοιτητές τους πιο ανθεκτικούς και προληπτικούς όσον αφορά την επιθετικότητα και τον εκφοβισμό είναι ο συνολικός αντίκτυπος, τον οποίο θα θέλαμε να επιτύχουμε.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε στην πράξη τα παρακάτω απτά αποτελέσματα:

Αποτέλεσμα 1: Οδηγός κατευθυντήριων γραμμών για καθηγητές/προσωπικό πανεπιστημίων σχετικά με υποστηρικτικά και προληπτικά μέτρα για την επιθετικότητα και τον εκφοβισμό μέσω μιας συμπεριληπτικής προσέγγισης
Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός οδηγού που να καλύπτει τον ορισμό και τους τύπους εκφοβισμού και επιθετικότητας, τις επιπτώσεις στους φοιτητές με αναπηρίες, στρατηγικές πρόληψης και παρέμβασης, καθώς και πόρους υποστήριξης. Το περιεχόμενο του οδηγού θα επικυρωθεί από ειδικούς στον τομέα, εξασφαλίζοντας την ποιότητα, την ακρίβεια και τη συνάφεια.

Αποτέλεσμα 2: Πλαίσιο οντολογίας και ανάπτυξη διαδικτυακού διαδραστικού εργαλείου βασισμένου στις λειτουργίες CHATbot
Στόχος μας είναι η ανάπτυξη ενός διαδραστικού εργαλείου chatbot που να παρέχει εξατομικευμένη υποστήριξη και πόρους για φοιτητές που αντιμετωπίζουν εκφοβισμό και επιθετικότητα (συμπεριλαμβανομένων αυτών με αναπηρίες), ενσωματώνοντας τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και επεξεργασίας φυσικής γλώσσας. Το chatbot θα διαθέτει φιλική προς τον χρήστη διεπαφή, εύκολη στην πλοήγηση και κατανόηση, ακόμη και για χρήστες με αναπηρίες. Θα διασφαλίσουμε ότι το εργαλείο θα σχεδιαστεί για να είναι προσβάσιμο σε όλους τους χρήστες.

Αποτέλεσμα 3: Κατευθυντήριες γραμμές πιλοτικής εφαρμογής
Από το 2026, σχεδιάζουμε να δοκιμάσουμε τις λειτουργίες και τη χρησιμότητα των παραπάνω αποτελεσμάτων με φοιτητές, συμπεριλαμβανομένων αυτών με αναπηρίες, καθώς και με το προσωπικό των πανεπιστημίων, όπως καθηγητές, διοικητικό προσωπικό και προσωπικό υποστήριξης, προκειμένου να επιτύχουμε ένα ασφαλές και προσβάσιμο περιβάλλον για όλους. Σε αυτή τη διαδικασία θα εμπλέξουμε επίσης γονείς και κηδεμόνες, παρέχοντάς τους πληροφορίες και πόρους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να προσαρμοστούν στο πανεπιστημιακό περιβάλλον και να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε περιστατικά εκφοβισμού ή επιθετικότητας. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι διοικητές θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του πανεπιστημιακού περιβάλλοντος και στην εφαρμογή πολιτικών που προάγουν την προσβασιμότητα και την ένταξη.

Αποτέλεσμα 4: Δημιουργία και διατήρηση Ευρωπαϊκής Κοινότητας Πρακτικής για την ανθεκτικότητα και την πρόληψη του εκφοβισμού και της επιθετικότητας
Η κοινότητα πρακτικής θα ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ των εταίρων του έργου και των ενδιαφερομένων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων συνεργασιών και πρωτοβουλιών που υποστηρίζουν τους στόχους του έργου.

Αποτέλεσμα 5: Εκδηλώσεις πολλαπλασιασμού στην Ισπανία, τη Βουλγαρία και την Πορτογαλία
Ακολουθήστε μας εδώ και στα κοινωνικά δίκτυα για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις για τις αρχές του 2027.

Στοιχεία επικοινωνίας

info@nkr-lab.eu

Με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι απόψεις και οι γνώμες που διατυπώνονται εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ανάγκη τις απόψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης και Πολιτισμού (EACEA). Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο EACEA δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τις εκφραζόμενες απόψεις.